भुकंप .. !
लॉस एंजिलिस मधे काल दुपारी ११.४५ च्या दरम्यान ५.४ रिश्टर स्केलचा भुकंप झाला.. (आधी ५.८ म्हटले, नंतर ५.६,५.४ करत आता ५.४ म्हणत आहेत.. हे कसे, माहीत नाही!) जीवितहानी काही झाली नाही, तसेच काही ठीकाणी तुरळक वित्तहानी झाली.. कमीत कमी नुकसान होण्याचे श्रेय नक्कीच इथल्या ’अर्थक्वेक रेझिस्टंट’ घरांना जाते..
मिपा वर पिडाकाकांनी हा भुकंपावर लेख लिहीला.. त्याप्रमाणेच मी ही इथे माझ्या शब्दात तो अनुभव मांडते..
माझा इथलाच काय आयुष्यातला पहीला धरणीकंप.. :) भारतात व्हायचे तेव्हा अस्मादीक झोपलेले असल्यामुळे कधिही कळला नाही.. इथे आज, सकाळी मस्त उशीरा उठून मिपावर टीपी करत बसले होते तर तासाभरात धबधब्धब आवाज्,सोफा,खिडक्या,दारं,झुंबरं, दिवे सगळं काही हलतंय , उठून उभी राहीले तर माझ्यासकट खालची जमीन, आख्खं घर हलतयं हा अनुभव अतिशय स्केरी होता!! असा भुकंप मी भारतात नाही अनुभवला.. कदाचित लाकडाची घरं असल्यामुळे असेल, पण सगळं घर लोकल मधे ठेवल्यासारखं हलत होते.. मी थरथर कापत होते लिटरली..प्रचंड सैरभैर झाले.. त्यातुन वरून्,शेजारून लोकं बाहेर येण्यासाठी पळत सुटली होती, त्याचाही आवाज होत होता.. कशी बशी दारा पर्यंत आले, तर तोपर्यंत भुकंप बंद झाला होता.. मग बसले घरातच.. नवर्‍याला फोन करायचा प्रयत्न केला.. पण नेटवर्क ढपलं होतं.. अजुन १०-१५ सेकंद्स जरी चालू राहीला असता भुकंप तर मी रडायला लागले असते फॉर श्युअर.. पण नशिबाने नवरा पण ऑफीसातून लगेच घरी आला.. आणि एकदाचे हुश्श वाटले.. पुढे अर्धा तासतरी मी कापत होते.. आयुष्यात प्रथम मी इतकी घाबरले.. घर कोसळतंय की काय सुद्धा वाटलं.. पण ठीके, आता एकदा इथला भुकंप कळल्यावर नेक्स्ट टाईम नाही काही टेन्शन येणार.. पिडाकाकांसकट सगळ्या कॅलीफॉर्निया-स्थित आप्तेष्टांनी प्रेमानी हेच सांगितलं 'वेल्कम टू कॅलिफॉर्निया'.. त्यावरून हे असं होतंच राहतं असं दिसतं! :) तेव्हा पुढल्या वेळेस पहील्याप्रथम बाहेर पळीन! :)
मिपा वर पिडाकाकांनी हा भुकंपावर लेख लिहीला.. त्याप्रमाणेच मी ही इथे माझ्या शब्दात तो अनुभव मांडते..
माझा इथलाच काय आयुष्यातला पहीला धरणीकंप.. :) भारतात व्हायचे तेव्हा अस्मादीक झोपलेले असल्यामुळे कधिही कळला नाही.. इथे आज, सकाळी मस्त उशीरा उठून मिपावर टीपी करत बसले होते तर तासाभरात धबधब्धब आवाज्,सोफा,खिडक्या,दारं,झुंबरं, दिवे सगळं काही हलतंय , उठून उभी राहीले तर माझ्यासकट खालची जमीन, आख्खं घर हलतयं हा अनुभव अतिशय स्केरी होता!! असा भुकंप मी भारतात नाही अनुभवला.. कदाचित लाकडाची घरं असल्यामुळे असेल, पण सगळं घर लोकल मधे ठेवल्यासारखं हलत होते.. मी थरथर कापत होते लिटरली..प्रचंड सैरभैर झाले.. त्यातुन वरून्,शेजारून लोकं बाहेर येण्यासाठी पळत सुटली होती, त्याचाही आवाज होत होता.. कशी बशी दारा पर्यंत आले, तर तोपर्यंत भुकंप बंद झाला होता.. मग बसले घरातच.. नवर्‍याला फोन करायचा प्रयत्न केला.. पण नेटवर्क ढपलं होतं.. अजुन १०-१५ सेकंद्स जरी चालू राहीला असता भुकंप तर मी रडायला लागले असते फॉर श्युअर.. पण नशिबाने नवरा पण ऑफीसातून लगेच घरी आला.. आणि एकदाचे हुश्श वाटले.. पुढे अर्धा तासतरी मी कापत होते.. आयुष्यात प्रथम मी इतकी घाबरले.. घर कोसळतंय की काय सुद्धा वाटलं.. पण ठीके, आता एकदा इथला भुकंप कळल्यावर नेक्स्ट टाईम नाही काही टेन्शन येणार.. पिडाकाकांसकट सगळ्या कॅलीफॉर्निया-स्थित आप्तेष्टांनी प्रेमानी हेच सांगितलं 'वेल्कम टू कॅलिफॉर्निया'.. त्यावरून हे असं होतंच राहतं असं दिसतं! :) तेव्हा पुढल्या वेळेस पहील्याप्रथम बाहेर पळीन! :)
टिप्पण्या
पुढच्या वेळेसाठी best of luck!!! :)