चार्ली चॅपलीन.....!

काल लायब्ररी मधे 'मी चार्ली चॅपलीन' हे पुस्तक मिळाले.. मूळ लेखक अर्थातच चार्ली चॅपलीन आहे, परंतू अनुवादकाचे नाव काही कळले नाही.. (पान फाटले होते!)
२ दिवसांत सगळे पुस्तक वाचून काढले.. खूप दिवसांनी असं दिवस-रात्र वगैरे जागून पुस्तक वाचले.मुळातच मला आत्मचरित्रे वाचायला आवडतात..बर्‍याचदा ती भंपक ही असतात म्हणा! पण चॅपलीनबद्दल वाचायची उत्सुकता होती.. सगळ्या जगाला हसवणार्‍या या कलाकराबद्दल खूप काही माहिती नव्हती मला.. फ़क्त त्याचा रंगभूमीवरचा तो (करूण) प्रवेश माहीत होता. म्हणून वाचायला लागले आणि आवडलं पुस्तक.. खूपच छान पुस्तक आहे..
सुरवातीचे चॅपलीनचे गरीबीतले दिवस वाचून काटाच आला.. गरीबी त्यातून आईला अधूनमधून येणारे वेडाचे झटके.. खरं तर ते वेडाचे झटके नसावेत.. ती एका ठिकाणी म्हणतेही.. "तू मला एक कप चहा पाजू शकला असतास तर मी इथे नसते आले!" :( इतक्या गरीबीची नुसती कल्पना करणेच अवघड आहे! पण तीला नंतर वेड्याच्या इस्पितळात दाखल करावेच लागते.. दुसरीकडे चार्ली आणि त्याचा भाऊ सिडने यांचा नोकरी मिळवण्यासाठीचा, थोडेफार पैसे मिळवण्याचा संघर्ष दाखवलाय.. चार्ली चॅपलीन चा तो प्रसिद्ध 'ट्रॅंप' कसा जन्माला आला, याची कहाणी आहे.. हळुहळु चॅपलीन प्रसिद्ध आणि श्रीमंत होत गेला.. यात त्याच्याकाही महत्वाच्या चित्रपटांची जन्मकथा आहे. त्याला घेतलेले त्यानी कष्ट आहेत.. संघर्ष आहे.. थोडंफार चित्रपट तयार करण्याच्या तंत्राबद्दल देखील माहीती आहे..
पण सगळ्यात उत्कंठेचा भाग आहे तो म्हणजे, जेव्हा बोलपटांचे आगमन झाले आणि दुसर्‍या महायुद्धाच्या काळानंतरचे.. ज्या कलाकारानी सगळ्या जगाला हसवत ठेवले (आणि हसवता हसवता रडवले देखील) त्या कलाकाराशी अमेरीका नंतर फारच वाईट वागली.. त्याला कम्युनीस्ट ठरवले गेले, बरेच खटले झाले.. आणि सरतेशेवटी अमेरीकेतून हकालपट्टी करण्यात आली! मग तो स्वित्झर्लंड इथे स्थायिक झाला...
या पुस्तकातून चॅपलीनचे इतके पैलू दिसतात! त्याची कॉमेडी थोडी करूणच होती.. मुळात त्याची मनोवृत्ती जरा करूण अशीच असावी.. कुठलीही सुंदर कलाकृती पाहीली किंवा आनंद झाला की चॅपलीनचे डोळे पाण्याने भरून जायचे.. या पुस्तकातले त्याची काही स्वगतं, किंवा महायुद्धाच्या काळात त्याने केलेली भाषणे, 'द ग्रेट डिक्टेटर' मधील त्याचे भाषण अतिशय सुंदर आहेत! या पुस्तकात, त्याचे, त्याच्या कुटुंबाचे, चित्रपटसृष्टीतील लोकांचे खूप सुंदर फोटोज आहेत..नाहीतर चार्ली चॅपलीन ला कायम त्या ट्रॅंपच्या भुमिकेतच पाहायची सवय आपल्याला!
हे पुस्तक वाचल्यावर चार्ली चॅपलीन किती थोर होता हे कळतं आपल्याला.. केवळ तो ईंग्लीश होता आणि त्याने कधीच अमेरीकेचे नागरीकत्व स्विकारले नाही म्हणून आणि अशाच कारणांमूळे अमेरीका सोडायला लागली तरी त्याने कधी कटूता नाही ठेवली मनात.. तो स्वतः थोर होताच, परंतू अनेक थोर लोकांना तो प्रत्यक्ष भेटला.. आईनस्टाईन, म. गांधी, नेहरू, रुझवेल्ट, हुवर,पिकासो आणि अशीच अनेक व्यक्तीमत्वं!
एकंदरीत पुस्तक खूपच छान झालंय.. ओघवतं झालंय.. कुठेही रटाळ नाही आहे.. पुस्तक जरूर वाचण्यासारखे आहे, परंतू अनुवादकाचे नावच न कळल्यामुळे नक्की तपशील नाही सांगता येत आहे.. पण मिळालंच तर जरूर वाचा!


Signature2

टिप्पण्या

Sneha Kulkarni म्हणाले…
बहुतेक तू 'हसरे दु:ख' वाचले असावेस. छान आहे पोस्ट!
कोहम म्हणाले…
Disney cha atmacharitrasuddha chaan aahe. MIlala tar vaach..mala ata naav athavat nahi...
Punit Pandey म्हणाले…
आता तू तुझी पोस्‍ट MarathiBlogs.com वर वाचु शकते। MarathiBlogs.com वर आपलं स्‍वागत।

I can not write Marathi, so ignore if I have written something wrong above :-)
Parag म्हणाले…
Hi, me hasare dukha ani me charlie chaplin donhi pustaka vachliyet. Khup sundr ahet.. kahi kahi thikani kharach angavar kata yeto... lahan panichi garibi ani sangharsha vachvat nahi.. Pan pratyekanni ekda tari vachlich pahijet ashi pustaka ahet..

-Parag.
Unknown म्हणाले…
hi Bhagyashree,
nice to read your blog...
found ur profile on coolkarni group and followed the link to ur blog.
mala pan blogging awadte.
u might like my posts...
see http://myvolcano.wordpress.com
Oxymorons म्हणाले…
Nice Post.
Reading his biography is an unforgetable journey...
Its extremely cheerful, yet extremely painful !!!
Cant really coin it in words!!
Abhijit Bathe म्हणाले…
If you liked the book, you should see Attenborough's 'chaplin'.
Robert Downey Jr. was nominated for best actor oscar for a lifetime role.
HAREKRISHNAJI म्हणाले…
दुःखातुन, करुणेतुन सहजसुंदर विनीद करणे फर कठीण असते.
चार्ली चॅपलीन ला दिलेली आपली दाद पण बढिया आहे
Monsieur K म्हणाले…
reading your post makes me want to read this book now.
nice post!
~ketan
amit म्हणाले…
hello Bhagyashree,

its not proper to write u a comment in english but due to lack of practic(marathi typing) and time accept my views in english.
First thing First "great blog" as u have written in yr blog "its hard to share yr past on net" does need some doing. i dont often read stuff like marathi+ LEK but simple wordings true feeling does make matter great .
u wrote about "charlie chaplin " its really hard to visualise how some1 can act as funny when he is so sad. (this shows he is sad BUT not broken )
IN c language;
for(attempts=0; attempts=success;attempts++)
{
\\keep this loop running
}
.i really want to give this advice to u .u feel sad about something dont let it overflow your personality.

lastly u have a good sence to MARATHI writing please keep up the good work.

thanks and regards,
amit
Ajit म्हणाले…
nice write up!
keep it up
Ajit म्हणाले…
nice write up
Kedar म्हणाले…
hi !! khoop chhan post ahe ... mala pan ata he pustak wachave ase watatey ...
CC baddal PuLa (Bhai) ni pan eka pustakat lihilay ... thodesech ahe te pan manala bhavun jaail asay .... "PURVARANG" kimva "APURVAAI" yapaiki eka pustakat ahe bahutek ... i guess so ...
Neway ... it was a nice read ... reding ur post ...
B bye TC !!
अनामित म्हणाले…
mast leKh ahe:-)
kedar म्हणाले…
hi me kedar, i think u r great.....

khup khup chhan ahet bloggggggssss

khup mast lihites tu, sagalech blog khup mast ahet, tu asach continue karat raha , u wil be a gr8 author.......
TheKing म्हणाले…
Nice post. Have seen so many Charlie-movies but haven't read his auto-biography. will surely read it sometime soon.
अनु म्हणाले…
hmm.
Hi post vachun pustak vachayalach have ase vatate.
Dhananjay म्हणाले…
good article.. good intro to the book.. it would have been better if name of translator was available
शब्दमेघ म्हणाले…
anuvaadakaache naav : bha. d. khare aahe ..

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

'मेरू'

Archives